Μια νέα εποχή φαίνεται να ανατέλλει στη θεραπεία του
καρκίνου, όπως αποδείχθηκε περίτρανα και στο πρόσφατο συνέδριο της
Ευρωπαϊκής Εταιρείας για την Ιατρική Ογκολογία (ESMO) στη Μαδρίτη, τις
εργασίες του οποίου παρακολούθησε «Το Βήμα». Μια εποχή που φέρει τον
τίτλο της ανοσοθεραπείας, δηλαδή της απελευθέρωσης του «μπλοκαρισμένου»
ανοσοποιητικού συστήματος των ασθενών, ώστε να μπορεί το ίδιο να πολεμά
τους όγκους. Το πρώτο φάρμακο αυτής της..... καινούργιας οικογένειας είναι σε
θέση να κατατροπώσει το αήττητο μελάνωμα. Σχετικό σκεύασμα έλαβε πριν
από μερικές εβδομάδες έγκριση από την αμερικανική Υπηρεσία Τροφίμων και
Φαρμάκων (FDA) και, όπως θα διαβάσετε, έχει ήδη χαρίσει ζωή σε ανθρώπους
που ετούτη τη στιγμή δεν θα βρίσκονταν πια μαζί μας. Μάλιστα η δυναμική
της προσέγγισης φαίνεται να είναι τέτοια ώστε η θεραπεία μελετάται αυτή
τη στιγμή για άλλες 30 μορφές καρκίνου! Τα καινούργια μονοπάτια που
ανοίγονται τα ακολουθούν πολλές φαρμακευτικές εταιρείες και όλοι
ελπίζουν ότι στα χρόνια που έρχονται η ανοσοθεραπεία θα χαρίσει... μακρύ
δρόμο ζωής σε πολλούς ασθενείς που σήμερα βλέπουν μπροστά τους μόνο
αδιέξοδο.
O 74χρονος Τομ Στατς που, όπως λέει, οφείλει τη ζωή του στο νέο αντίσωμα, ποζάρει πρόσφατα μετά από πεζοπορία στον Καναδά
Ο ακμαιότατος κύριος που απαθανατίστηκε την περασμένη εβδομάδα να απολαμβάνει τη φύση στα βουνά του Καναδά (και εσείς απολαμβάνετε στη φωτογραφία στη σελίδα 7), πριν από περισσότερο από δύο έτη βρισκόταν ετοιμοθάνατος στο νοσοκομείο πιστεύοντας ότι δεν θα μπορέσει να απολαύσει ξανά τίποτε στη ζωή του. Ο 74χρονος σήμερα Τομ Στατς, που ζει στο Λος Αντζελες, μας μιλά για την ιστορία του που ελπίζεται ότι θα είναι καθοριστική και για τη ζωή πολλών άλλων ανθρώπων στα χρόνια που έρχονται χάρη στην πρόοδο της επιστήμης.
Πονεμένη ιστορία με happy end
«Τον Οκτώβριο του 2009 διαγνώστηκα με μελάνωμα στην πλάτη το οποίο και αφαιρέθηκε χειρουργικά».
Σε εκείνη τη φάση δεν ακολούθησε άλλη θεραπεία αφού όλες οι εξετάσεις
έδειχναν πως ο καρκίνος δεν είχε «ταξιδέψει» σε άλλο σημείο του σώματός
του. Τον Ιούνιο του 2011 όμως φάνηκε ότι το μελάνωμα που νόμιζε ότι είχε
νικήσει διέθετε πολύ... επεκτατικές τάσεις: «Ξαφνικά λιποθύμησα και
αφού συνήλθα έτρεξα στα επείγοντα καθώς νόμιζα ότι είχα υποστεί
καρδιακό επεισόδιο. Οι εξετάσεις αποκάλυψαν μάζα στον πνεύμονα η οποία
αποδείχθηκε ότι ήταν μετάσταση του μελανώματος. Διαγνώστηκα με μελάνωμα
προχωρημένου σταδίου (ΙV) και ξεκίνησα κοκτέιλ συμβατικών θεραπειών.
Τίποτα δεν ήταν αποτελεσματικό. Το μελάνωμά μου συνέχισε να μεγαλώνει
και να εξαπλώνεται όχι μόνο στους πνεύμονες, αλλά και στο ήπαρ, στα
οστά, στην πλάτη και στον έναν ώμο μου. Στις αρχές του 2012 η κατάσταση
ήταν πλέον εκτός ελέγχου και εγώ δεν ανταποκρινόμουν ούτε στον τρίτο
τύπο χημειοθεραπείας που μου χορηγήθηκε». Ο Τομ ήταν πλέον πολύ άρρωστος και το ένιωθε. «Δεν
μπορούσα να φάω, έχανα συνεχώς βάρος, είχα μόνιμη κόπωση, δεν μπορούσα
να κάνω ούτε δυο βήματα. Το σημαντικότερο, δεν μπορούσα να αναπνεύσω
λόγω του όγκου στον πνεύμονα που συνεχώς μεγάλωνε. Νοσηλεύθηκα αρκετές
φορές για την αφαίρεση υγρού από τους πνεύμονες και το περικάρδιο. Ζούσα
με τη συσκευή οξυγόνου. Τότε κάλεσα τα τρία παιδιά μου και τους έδωσα
οδηγίες καθώς ένιωθα ότι το τέλος ήταν πολύ κοντά».
Ενώ η κατάσταση του Τομ συνεχώς επιδεινωνόταν μπήκε στη ζωή του μια νέα πειραματική τότε θεραπεία η οποία μάλιστα πριν από λίγες εβδομάδες έγινε η πρώτη του είδους που έλαβε έγκριση κυκλοφορίας στις ΗΠΑ, ανοίγοντας, κατά τους ειδικούς, μια ολοκαίνουργια σελίδα στην αντιμετώπιση του καρκίνου, εκείνη της ανοσοθεραπείας. «Το φάρμακο είχε τότε την πειραματική ονομασία MK-3475 (σ.σ.: πλέον το μονοκλωνικό αυτό αντίσωμα ονομάζεται pembrolizumab). Αρχισα να υποβάλλομαι σε έγχυση ανά τρεις εβδομάδες από τον Απρίλιο του 2012 - η διαδικασία κάθε φορά διαρκούσε μόλις μισή ώρα και μετά επέστρεφα στο σπίτι μου. Τις πρώτες έξι εβδομάδες από την έναρξη της θεραπείας ο οργανισμός μου έφθασε στο... ναδίρ. Ξαφνικά όμως στα τέλη Μαΐου τα πράγματα άρχισαν να γίνονται καλύτερα. Μπορούσα πλέον να αναπνέω, σηκώθηκα από το κρεβάτι και το αναπηρικό αμαξίδιο. Και όλα αυτά χωρίς παρενέργειες. Μέσα σε έναν χρόνο ήμουν ο άνθρωπος που θυμόμουν να είμαι πριν από τη νόσο. Κάνω όλα όσα μου αρέσουν, όπως τώρα που ταξίδεψα στον Καναδά και έκανα πεζοπορία στα βουνά».
Οι εξετάσεις επιβεβαίωσαν και συνεχίζουν να επιβεβαιώνουν αυτή τη θεαματική βελτίωση που ο Τομ ένιωσε κυριολεκτικώς στο πετσί του. Μέσα στους τρεις πρώτους μήνες οι όγκοι του είχαν συρρικνωθεί κατά 50%, ενώ μετά από ένα έτος η συρρίκνωση είχε φθάσει περίπου στο 90%. «Εδώ και περισσότερο από έναν χρόνο βρίσκομαι σε απολύτως σταθερή κατάσταση. Συνεχίζω τη θεραπεία κάθε τρεις εβδομάδες, και αυτή η λίγη ώρα που διαρκεί μου δίνει πίσω τη ζωή μου. Ολοι στην οικογένειά μου, τα παιδιά μου και τα έξι εγγόνια μου, χαιρόμαστε που είμαι εδώ, είμαι καλά και μπορούμε να έχουμε χρόνο μαζί. Χαίρομαι συγχρόνως επειδή αυτή η θεραπεία, που είναι πια διαθέσιμη στο ευρύ κοινό, δίνει ελπίδα σε πολλά άτομα με μια τόσο απειλητική νόσο. Πολλοί νομίζουν ότι το μελάνωμα αφορά μόνο το δέρμα και αντιμετωπίζεται εύκολα. Δεν είναι όμως έτσι. Προσβάλλει τα εσωτερικά όργανα και τότε η κατάσταση είναι πολύ επικίνδυνη».
Τα τελευταία νέα από το συνέδριο της Μαδρίτης
Ο Τομ εξακολουθεί λοιπόν να ζει με ποιότητα και......Διαβάστε περισσότερα στο: www.tovima.gr