Όσο περισσότερο μια περιοχή πληττόταν από πείνα, λειψυδρία, αρρώστιες,
πλημμύρες και άλλες φυσικές καταστροφές, τόσο πιθανότερο ήταν να
ξεπηδήσει μεταξύ των ανθρώπων αυτής της περιοχής η πίστη σε έναν Θεό
κριτή και ηθικό νομοθέτη, σύμφωνα με μια νέα διεθνή διεπιστημονική
έρευνα.
Η μελέτη, που περιλάμβανε βιολόγους, οικολόγους, γλωσσολόγους, ανθρωπολόγους, θρησκειολόγους, ψυχολόγους κ.α., συσχετίζει τις οικολογικές και περιβαλλοντικές πιέσεις με την ....ανάδυση των θρησκευτικών πεποιθήσεων.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον εξελικτικό βιολόγο Κάρλος Μποτέρο του
Πολιτειακού Πανεπιστημίου της Β. Καρολίνα, που έκαναν τη σχετική
δημοσίευση στο περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ (PNAS),
μελέτησαν κλιματολογικά, οικολογικά, εθνογραφικά, ιστορικά και
κοινωνιολογικά στοιχεία για 583 παραδοσιακές κοινωνίες σε όλο τον κόσμο.
Συμπέραναν ότι οι άνθρωποι τείνουν να πιστεύουν σε ισχυρούς Θεούς, που
είναι ηθικοί κριτές, στις περιόδους αυξημένων δυσκολιών και ακραίων
καιρικών φαινομένων.
Οι ερευνητές πιστεύουν ότι το γεγονός αυτό φωτίζει πώς....
Διαβάστε περισσότερα στο: www.nooz.gr